- qamçılamaq
- f.1. Qamçı ilə vurmaq. Atları qamçılamaq. – Heyvanı rahat qoymayıb qamçıladım. S. S. A.. Şirəli çiynindəki tüfəngi doldurdu, atı bərk qamçıladı. M. Hüs.. // məc. Döyəcləmək, vurmaq. Başımızın üstündə yağmur alaçığın keçələrini gum-gum qamçılayırdı. A. Ş.. Artıq yağış başlamışdı. Qorxunc bir gurultu ilə pəncərəni qamçılayır, suyu içəri sıçradırdı. Ç..2. məc. Bərk tənqid etmək, ifşa etmək; eyib və nöqsanlarını açıb göstərərək tənqid etmək. Yazıçı öz əsərində köhnə həyatın mənfi cəhətlərini qamçılayır.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.